1 List św. Piotra (Nowy Testament): Biblia SNP - Nowe Przymierze audiobook written by Piotr Zaremba. Narrated by Mateusz Czyż. Get instant access to all your favorite books. No monthly commitment. Listen online or offline with Android, iOS, web, Chromecast, and Google Assistant. Try Google Play Audiobooks today!

Dlaczego warto studiować tę księgę? List Jakuba jest znany w Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich z powodu istotnych słów zawartych w Liście Jakuba 1:5, który skierował młodego Józefa Smitha ku poszukiwaniu prawdy u Boga. W całym swoim liście Jakub podkreślał, że powinniśmy być „wykonawcami słowa, a nie tylko słuchaczami” (List Jakuba 1:22). Studiowanie tej księgi uzmysłowi uczniom, dlaczego istotne jest wykazywanie się wiarą poprzez „uczynki” (zob. List Jakuba 2:14–26) i zachęci ich do poszukiwania „[wieńca] żywota, [obiecanego] przez Boga tym, którzy go miłują” (List Jakuba 1:12). Kto napisał tę księgę? List zaczyna się od stwierdzenia, że jego autorem jest „Jakub, sługa Boga i Pana Jezusa Chrystusa” (List Jakuba 1:1). Tradycja chrześcijańska przyjmuje, że Jakub tak samo, jak Juda, jest jednym z synów Józefa i Marii, czyli jednocześnie bratem przyrodnim Jezusa Chrystusa (zob. Ew. Mateusza 13:55; Ew. Marka 6:3; List do Galacjan 1:19). To, że Jakub został wymieniony jako pierwszy z braci Jezusa w Ew. Mateusza 13:55, może świadczyć o tym, że był on najstarszym z przyrodnich braci Zbawiciela. Tak samo, jak w przypadku pozostałych braci przyrodnich Pana, Jakub na początku nie był jednym z uczniów Jezusa (zob. Ew. Jana 7:3–5). Jednakże po zmartwychwstaniu Jezusa Jakub był jednym z tych, którym Chrystus ukazał się jako zmartwychwstała istota (zob. I List do Koryntian 15:7). Jakiś czas później Jakub został Apostołem i, zgodnie ze słowami pisarzy wczesnochrześcijańskich, pierwszym biskupem Kościoła w Jerozolimie (zob. Dzieje Apostolskie 12:17; 21:18; List do Galacjan 1:18–19; 2:9). Jako przywódca w Kościele odegrał istotną rolę w radzie, która miała swoją siedzibę w Jerozolimie (Dzieje Apostolskie 15:13). Wpływ, jaki wywierał w Kościele, był bez wątpienia wzmocniony przez jego pokrewieństwo z Jezusem, jednakże Jakub wykazał się wielką pokorą, przedstawiając siebie nie jako brata Jezusa, ale jako Pańskiego sługę (zob. List Jakuba 1:1). Kiedy i gdzie została napisana? Nie wiadomo, kiedy Jakub napisał ten list. Biorąc pod uwagę to, że Jakub mieszkał w Jerozolimie i zajmował się sprawami tamtejszego Kościoła, można przyjąć, że to tam napisał swój list. Ponieważ Jakub nie wspomniał o wielkim zgromadzeniu, które miało miejsce w Jerozolimie około 50 r. (zob. Dzieje Apostolskie 15), można wnioskować, iż napisał swój list, zanim zwołano to zgromadzenie. Jeśli ten list naprawdę został wtedy napisany, stanowi on jeden z pierwszych listów w Nowym Testamencie. Dla kogo i w jakim celu została napisana? Jakub skierował swój list do „[dwunastu] pokoleń, które żyją w rozproszeniu” (List Jakuba 1:1), co oznacza cały dom Izraela. Zachęcał ich do „przyjęcia ewangelii […] i przyłączenia się do stada Chrystusa” (Bruce R. McConkie, Doctrinal New Testament Commentary, 3 tomy [1965–73], 3:243). Jakub pouczył członków Kościoła, aby ich życie stanowiło przejaw posiadanej przez nich wiary w Jezusa Chrystusa. Co wyróżnia tę księgę spośród innych? List Jakuba był czasami zaliczany do literatury mądrościowej, podobnie jak Księga Przypowieści Salomona ze Starego Testamentu. Są w nim w krótki sposób wytłumaczone zasady chrześcijańskiego życia. Ponadto zawiera on wiele podobieństw do Kazania na górze z Ew. Mateusza 5–7. Niektóre z tematów, które zostały także poruszone w Kazaniu, są następujące: wytrwanie w cierpieniu (zob. List Jakuba 1:2–3, 12; Ew. Mateusza 5:10–12); doskonalenie się lub dojrzewanie duchowo (zob. List Jakuba 1:4; 2:22; Ew. Mateusza 5:48); zwracanie się do Boga o pomoc (zob. List Jakuba 1:5; Ew. Mateusza 7:7–8); czynienie woli Boga (zob. List Jakuba 1:22; Ew. Mateusza 7:21–25); miłowanie bliźnich (zob. List Jakuba 2:8; Ew. Mateusza 5:43–44; 7:12); rozróżnianie dobra i zła ze względu na owoce (zob. List Jakuba 3:11–12; Ew. Mateusza 7:15–20); czynienie pokoju (zob. List Jakuba 3:18; Ew. Mateusza 5:9); nieskładanie przysiąg (zob. List Jakuba 5:12; Ew. Mateusza 5:34–37). Zarys List Jakuba 1–2 Jakub pozdrawia swoich czytelników i omawia główne tematy swojego listu, w tym wytrwanie w próbach, poszukiwanie mądrości i życie zgodnie z wyznawaną wiarą. Słuchacze słowa Bożego powinni być także wykonawcami słowa. Jakub definiuje „czystą i nieskalaną pobożność” jako troszczenie się o sieroty i wdowy oraz staranie się o prowadzenie bezgrzesznego życia (zob. List Jakuba 1:27). Święci mają kochać bliźnich i wykazywać się swoją wiarą poprzez uczynki. List Jakuba 3–4 Jakub ilustruje niszczący charakter niekontrolowanej mowy i przeciwstawia go z owocami prawości, którą odznaczają się pokój czyniący. Przestrzega swoich czytelników przed zaprzyjaźnieniem się ze światem, zachęca do wyrzeczenia się zła i zbliżenia się do Boga. List Jakuba 5 Jakub ostrzega bogatych, którzy są niegodziwi. Na koniec swojego listu daje kilka prostych rad na temat obowiązków, jakie mają święci wobec innych członków Kościoła. Radzi świętym, aby w cierpliwości wytrwali do przyjścia Pana i byli prawdomówni we wszystkich swoich rozmowach. Zachęca chorych, aby zwrócili się o pomoc do starszych Kościoła, by ci namaścili ich olejem.

Czytania z dnia2022-07-30 - Sobota. Dzień Powszedni albo wspomnienie Najświętszej Maryi Panny w sobotę albo wspomnienie św. Piotra Chryzologa, biskupa i doktora KościołaRozważanieStary lekcjonarzI CzytanieEwangelia 2022-07-31 - Osiemnasta Niedziela zwykłaRozważanieStary lekcjonarzI CzytanieII CzytanieEwangelia 2022-08-01 - Poniedziałek. Wspomnienie św. Alfonsa Marii Liguoriego, biskupa i doktora lekcjonarzI CzytanieEwangelia 2022-08-02 - Wtorek. Dzień powszedni albo wspomnienie św. Euzebiusza z Vercelli, biskupa, albo św. Piotra J. Eymarda, prezbiteraRozważanieStary lekcjonarzI CzytanieEwangelia 2022-08-03 - ŚrodaRozważanieStary lekcjonarzI CzytanieEwangelia Partnerzy Polecane linki « powrót Słuchaj całą księgęJk, 1, 1-1 - AdresJk, 1, 2-18 - Jak się zachować wobec doświadczeń i pokusJk, 1, 19-27 - Jak przemieniać słowo prawdy w czynJk, 2, 1-9 - Wiara nie ma względu na osobyJk, 2, 10-13 - Prawo wolnościJk, 2, 14-26 - Wiara bez uczynków jest martwaJk, 3, 1-12 - Grzechy językaJk, 3, 13-18 - Prawdziwa mądrośćJk, 4, 1-10 - Chciwość i pychaJk, 4, 11-12 - Grzechy przeciw miłości bliźniegoJk, 4, 13-17 - Zawodność planów ludzkichJk, 5, 1-6 - Biada bogaczomJk, 5, 7-20 - Różne zachęty i przestrogi Wsparcie Zostań naszym Patronem Modlitwa na dzisiajModlitwa o zachowanie czystościProwadź mnie PanieLitania do Najdroższej Krwi Chrystusa Pana Rozważania nt. Litanii Loretańskiej Dzień 1 Dzień 2 Dzień 3 Dzień 4 Dzień 5 Dzień 6 Dzień 7 Dzień 8 Dzień 9 Dzień 10 Dzień 11 Dzień 12 Dzień 13 Dzień 14 Dzień 15 Dzień 16 Dzień 17 Dzień 18 Dzień 19 Dzień 20 Dzień 21 Dzień 22 Dzień 23 Dzień 24 Dzień 25 Dzień 26 Dzień 27 Dzień 28 Dzień 29 Dzień 30 Dzień 31 Zobacz całośćAktualności2021-05-03 Gotowe są już kolejne księgi Starego Testamentu, a są nimi: Księga Nahuma Księga Habakuka Księga Sofoniasza Księga Aggeusza Księga Zachariasza Księga Malachiasza 2021-04-27 Dostępna jest już również Księga Micheasza. Zapraszamy. 2021-04-27 Zapraszamy do wysłuchania Księgi Jonasza. 2021-04-23 Mamy jeszcze na dziś Księgę Ozeasza dla Was. Owocnego słuchania. 2021-04-23 Kolejna księga Starego Testamentu gotowa, oto Księga Daniela. Zapraszamy.

Strona główna / Księgarnia / Biblia i wokół niej / Komentarze / Ojcowie Kościoła komentują Biblię – Tom XI – Nowy Testament

List do Hebrajczyków [Hbr], List do Żydów [Żyd] – jeden z listów Nowego Testamentu, zamieszczany w wydaniach Biblii przed Listami powszechnymi. Imię autora nie jest w liście wymienione i od początku stanowiło kwestię sporną. Przez długie lata autorstwo przypisywano Pawłowi z Tarsu, pogląd ten jest jednak obecnie zarzucony

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki Podkategorie Poniżej wyświetlono 23 spośród wszystkich 23 podkategorii tej kategorii. B Strony w kategorii „Biblia Wujka: Nowy Testament” Poniżej wyświetlono 29 spośród wszystkich 29 stron tej kategorii.

Barbary w Krakowie. Jakub Wujek SJ (ur. 1541 w Wągrowcu, zm. 27 lipca 1597 w Krakowie [1]) – polski duchowny katolicki, jezuita, doktor teologii, rektor Jezuickiej Akademii Wileńskiej, rektor Kolegium jezuitów w Poznaniu, autor przekładu Biblii na język polski .

Odpowiedź List św. Jakuba Autor: Autorem listu jest Jakub, zwany również Jakubem Sprawiedliwym, który przedstawia się jako brat Jezusa Chrystusa (Ew. Mateusza Ew. Marka Jakub nie był wierzącym (Ew. Jana aż do czasu zmartwychwstania Jezusa (Dzieje Apostolskie 1 Koryntian Galacjan Stał się przedstawicielem kościoła w Jerozolimie i jako pierwszy nazwany jest filarem kościoła (Galacjan Data napisania: List św. Jakuba jest prawdopodobnie najstarszą księgą Nowego Testamentu, napisana prawdopodobnie już w 45 r. po Chr., jeszcze przed pierwszym soborem w Jerozolimie w r. 50 po Chr. Jakub zmarł śmiercią męczeńską około r. 62 po Chr., jak podaje ówczesny historyk Józef (Flawiusz). Cel napisania: Niektórzy uważają, że list ten został napisany w odpowiedzi na przesadnie zagorzałą interpretację nauczania Pawła odnośnie wiary. Ten ekstremalny pogląd, zwany antynomianizmem, utrzymywał że wiara w Chrystusa w pełni wyzwala wierzących spod wszelkich praw Starego Testamentu, legalizmu, prawa świeckiego czy przejawów wartości moralnych społeczeństwa. List św. Jakuba adresowany jest do chrześcijan żydowskiego pochodzenia, którzy żyją w rozproszeniu (List św. Jakuba Marcin Luter nie przepadał za tym listem i nazywał go „listem słomianym”, nie dostrzegając w nauczaniu Jakuba, że uczynki są dopełnieniem- raczej a nie sprzecznością- względem nauczania Pawła na temat wiary. Podczas gdy nauczanie Pawłowe skupia się na usprawiedliwieniu z Boga, tak nauczanie Jakuba koncentruje się na uczynkach, które wypływają z tego usprawiedliwienia. Jakub pisał do Żydów, aby ich zachęcić do dalszego wzrostu w wierze chrześcijańskiej. Jakub podkreślał, że dobre uczynki są naturalnym działaniem tych, którzy są napełnieni Duchem Świętym i poddaje w wątpliwość nawrócenie tych, u których nie widać owoców duchowych, a o których wspomina Paweł w Liście do Galacjan Kluczowe wersety: List św. Jakuba „Poczytujcie to sobie za najwyższą radość, bracia moi, gdy rozmaite próby przechodzicie. Wiedząc, że doświadczenie wiary waszej sprawia wytrwałość.” List św. Jakuba „Wiedzcie to, umiłowani bracia moi. A niech każdy człowiek będzie skory do słuchania, nieskory do mówienia, nieskory do gniewu. Bo gniew człowieka nie czyni tego, co jest sprawiedliwe u Boga.” List św. Jakuba „Tak i wiara, jeżeli nie ma uczynków, martwa jest sama w sobie. Lecz powie ktoś: Ty masz wiarę, a ja mam uczynki; pokaż mi wiarę swoją bez uczynków, a ja ci pokażę wiarę z uczynków.” List św. Jakuba „Tak samo i język jest małym członkiem, lecz pyszni się z wielkich rzeczy. Jakże wielki las zapala mały ogień!” List św. Jakuba „[...] wiele może usilna modlitwa sprawiedliwego.” Krótkie podsumowanie: List św. Jakuba przedstawia proces trwanie w wierze poprzez szczerą religię ( szczerą wiarę ( oraz szczerą mądrość ( List ten zawiera cenne paralele nawiązujące do Kazania na Górze z Ew. Mateusza 5-7. Jakub rozpoczyna od krótkiego opisu takiego procesu wzrostu w wierze. W rozdziale drugim i na początku trzeciego, omawia kwestie oceniania innych ludzi i dyskusje na temat wiary dostrzeganej w uczynkach. Dlatego później porównuje i kontrastuje ze sobą mądrość ludzką (z tego świata) z mądrością boską (z góry) i zachęca nas, abyśmy odwrócili się od czynienia zła (nieprawości) i zbliżyli się do Boga. Jakub w dość ostry sposób potępia bogaczy, którzy nagromadzili sobie skarbów z tego świata oraz tych, którzy pysznili się swoją niezależnością. Na koniec kieruje do wierzących słowa zachęty, aby byli cierpliwi, gdy doświadczają cierpienia i aby trwali w modlitwie i trosce o siebie wzajemnie. Powiązania: List św. Jakuba porusza temat zależności między wiarą a uczynkami. Chrześcijanie pochodzenia żydowskiego, do których zwracał się w swoim liście Jakub, byli tak mocno zakorzenieni w Prawie Mojżeszowym i w całym systemie uczynków, że poświęcił on wiele czasu by wytłumaczyć im prawdę, iż nikt nie jest usprawiedliwiony z uczynków prawa (Galacjan Oświadczył im, że nawet gdyby starali się z całej siły wypełniać jak najlepiej różne zasady prawa i rytuały, to i tak najmniejsze przewinienie sprawia, że stają się winni (Jakuba a ponieważ prawo jest ze sobą ściśle związane, toteż złamanie jednej zasady jest równoznaczne ze złamaniem całego prawa. Zastosowanie praktyczne: Dostrzegamy w Liście św. Jakuba wyzwanie postawione uczniom Jezusa Chrystusa, aby nie tylko „mówić o ewangelii”, lecz „praktykować wiarę (w praktycznych działaniach).” Trwanie w wierze oczywiście wymaga pogłębiania wiedzy na temat Słowa Bożego, Jakub jednak napomina nas abyśmy na tym nie poprzestawali. Wielu chrześcijan odbiera ten list jako wielkie wyzwanie, gdyż Jakub przedstawia tutaj 60 obowiązków w jedynie 108 wersetach. Skupia się na prawdziwości słów Jezusa wygłoszonych podczas Kazania na Górze i motywuje nas, abyśmy postępowali zgodnie z jego nauczaniem. List również odrzuca koncepcję jakoby człowiek, który stał się prawdziwie wierzącym chrześcijaninem (duchowo odrodzonym), może nadal prowadzić życie w grzechu (bez zmian), nie wydając owocu swojego usprawiedliwienia. Taką „wiarę” mają także demony, które „wierzą i drżą” (Jakuba Wiara taka nie jest zbawcza, gdyż nie można jej sprawdzić na podstawie uczynków, które towarzyszą zbawczej wierze (Efezjan Dobre uczynki nie są przyczyną doświadczenia zbawienia, jednak są jego wynikiem (widocznym efektem). English Powrót na polską stronę główną List św. Jakuba

5. 1 Przybyli na drugą stronę jeziora do kraju Gerazeńczyków 2. 2 Ledwie wysiadł z łodzi, zaraz wybiegł Mu naprzeciw z grobów człowiek opętany przez ducha nieczystego. 3 Mieszkał on stale w grobach i nawet łańcuchem nie mógł go już nikt związać. 4 Często bowiem wiązano go w pęta i łańcuchy; ale łańcuchy kruszył, a Dlaczego warto studiować tę księgę? List Jakuba jest dobrze znany pośród członków Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich z powodu istotnego wersetu, jakim jest List Jakuba 1:5, który skierował młodego Józefa Smitha ku poszukiwaniu prawdy od Boga. W całym swoim liście Jakub podkreślał, że powinniśmy być „wykonawcami słowa, a nie tylko słuchaczami” (List Jakuba 1:22). Studiowanie tej księgi pomoże ci w zrozumieniu, dlaczego istotne jest wykazywanie się wiarą poprzez „uczynki” (zob. List Jakuba 2:14–26) i zachęci cię do poszukiwania „[wieńca] żywota, [obiecanego] przez Boga tym, którzy go miłują” (List Jakuba 1:12). Kto napisał tę księgę? List zaczyna się od informacji, że jego autorem jest „Jakub, sługa Boga i Pana Jezusa Chrystusa” (List Jakuba 1:1). Tradycja chrześcijańska przyjmuje, że Jakub, tak samo jak Juda, jest jednym z synów Józefa i Marii, czyli jednocześnie bratem przyrodnim Jezusa Chrystusa (zob. Ew. Mateusza 13:55; Ew. Marka 6:3; List do Galacjan 1:19). Fakt, że Jakub został wymieniony jako pierwszy z braci Jezusa w Ew. Mateusza 13:55, może świadczyć o tym, że był on najstarszym z przyrodnich braci Zbawiciela. Tak samo, jak w przypadku pozostałych braci przyrodnich Pana, Jakub na początku nie był jednym z uczniów Jezusa (zob. Ew. Jana 7:3–5). Jednakże po zmartwychwstaniu Jezusa Jakub był jednym z tych, którym Chrystus ukazał się jako zmartwychwstała istota (zob. I List do Koryntian 15:7). Jakiś czas później Jakub został Apostołem i, według zapisów wczesnych pisarzy chrześcijańskich, pierwszym biskupem Kościoła w Jerozolimie (zob. Dzieje Apostolskie 12:17; 21:18; List do Galacjan 1:18–19; 2:9). Jako przywódca w Kościele, odegrał istotną rolę w radzie, która miała miejsce w Jerozolimie (zob. Dzieje Apostolskie 15:13). Wpływ, jaki wywierał w Kościele, był bez wątpienia wzmocniony przez jego pokrewieństwo z Jezusem, jednakże Jakub wykazał się wielką pokorą, przedstawiając się nie jako brat Jezusa, ale jako Pański sługa (zob. List Jakuba 1:1). Kiedy i gdzie została napisana ta księga? Nie wiadomo, kiedy Jakub napisał ten list. Biorąc pod uwagę to, że mieszkał w Jerozolimie i zajmował się sprawami tamtejszego Kościoła, można przyjąć, że to tam napisał swój list. W wyniku tego, że Jakub nie wspomniał o wielkim zgromadzeniu, które miało miejsce w Jerozolimie około 50 r. (zob. Dzieje Apostolskie 15), można wnioskować, iż napisał swój list, zanim je zwołano. Jeśli list ten naprawdę został wtedy napisany, stanowi on jeden z najwcześniej napisanych listów w Nowym Testamencie. Dla kogo i w jakim celu została napisana? Jakub skierował swój list do „[dwunastu] pokoleń, które żyją w rozproszeniu” (List Jakuba 1:1), co oznacza wszystkich z domu Izraela. Zachęcał ich do „przyjęcia ewangelii […] i przyłączenia się do stada Chrystusa” (Bruce R. McConkie, Doctrinal New Testament Commentary, 3 tomy [1965–1973], 3:243). Jakub pouczył członków Kościoła, aby ich życie stanowiło przejaw posiadanej przez nich wiary w Jezusa Chrystusa. Co wyróżnia tę księgę spośród innych? List Jakuba jest czasami zaliczany do literatury mądrościowej, podobnie jak Księga Przypowieści Salomona ze Starego Testamentu. Są w nim w krótki sposób wytłumaczone zasady chrześcijańskiego życia. Ponadto zawiera on wiele podobieństw do Kazania na górze z Ew. Mateusza 5–7. Niektóre z tematów, które zostały także poruszone w Kazaniu, są następujące: wytrwanie w cierpieniu (zob. List Jakuba 1:2–3, 12; Ew. Mateusza 5:10–12); doskonalenie się lub dojrzewanie duchowo (zob. List Jakuba 1:4; 2:22; Ew. Mateusza 5:48); zwracanie się do Boga o pomoc (zob. List Jakuba 1:5; Ew. Mateusza 7:7–8); czynienie woli Boga (zob. List Jakuba 1:22; Ew. Mateusza 7:21–25); miłowanie bliźnich (zob. List Jakuba 2:8; Ew. Mateusza 5:43–44; 7:12); rozróżnianie dobra i zła ze względu na owoce (zob. List Jakuba 3:11–12; Ew. Mateusza 7:15–20); czynienie pokoju (zob. List Jakuba 3:18; Ew. Mateusza 5:9); nieskładanie przysiąg (zob. List Jakuba 5:12; Ew. Mateusza 5:34–37). Zarys List Jakuba 1–2. Jakub pozdrawia swoich czytelników i omawia główne tematy swojego listu, w tym wytrwanie w próbach, poszukiwanie mądrości i życie zgodnie z wyznawaną wiarą. Słuchacze słowa Bożego powinni być także wykonawcami słowa. Jakub definiuje „czystą i nieskalaną pobożność” jako troszczenie się o sieroty i wdowy oraz staranie się o prowadzenie bezgrzesznego życia (List Jakuba 1:27). Święci mają kochać bliźnich i wykazywać się swoją wiarą poprzez uczynki. List Jakuba 3–4. Jakub ilustruje niszczący charakter niekontrolowanego języka i przeciwstawia go z owocami prawości, którymi odznaczają się pokój czyniący. Przestrzega swoich czytelników przed zaprzyjaźnianiem się ze światem, zachęca do wyrzeczenia się zła i zbliżenia się do Boga. List Jakuba 5. Jakub ostrzega bogatych, którzy są niegodziwi. Na koniec swojego listu daje kilka prostych rad na temat obowiązków, jakie mają święci wobec innych członków Kościoła. Radzi świętym, aby w cierpliwości wytrwali do przyjścia Pana i byli prawdomówni we wszystkich swoich rozmowach. Zachęca chorych, aby zwrócili się o pomoc do starszych Kościoła, by ci namaścili ich olejem. ^{Wulgata Lowańska a Nowy Testament w przekładzie ks. Jakuba Wujka z roku 1593 Studium Mt 16, 13-20 Artykuł jest poświęcony wpływowi Wulgaty Lowańskiej na warsztat Jakuba Wujka – jednego z najbardziej znanych tłumaczy biblijnych XVI w. Zależ-ność ta została ukazana na przykładzie perykopy o obietnicy prymatu św. Piotra z Mt 16, 13-20.} LIST POWSZECHNY BŁOGOSŁAWIONEGO JAKÓBA APOSTOŁA. Rozdział I. Jako się mamy pokusom sprzeciwiać, uczy; a jako żądać mamy mądrości i inszych darów od Boga, a żyć chrześciańskie. Jakób, Boży i Pana naszego Jezusa Chrystusa sługa, dwiemanaście pokoleniom, ktore są w rozproszeniu, zdrowia. 2 Za wszelką radość poczytajcie, bracia moi! gdy w rozmaite pokusy wpadniecie. 3 Wiedząc, iż doświadczenie wiary waszéj sprawuje cierpliwość. 4 A cierpliwość ma doskonały uczynek, abyście byli doskonali i zupełni, którym ni naczem nie schodzi. 5 A jeźli który z was potrzebuje mądrości, niech prosi od Boga, który obficie wszystkim dawa, a nie wymawia, a będzie mu dana. 6 A niech prosi z wiarą, nic nie wątpiąc; bo kto wątpi, podobny jest wału morskiemu, którego wiatr wzrusza i tam i sam nosi. 7 Przetóż niech on człowiek nie mniema, aby co miał wziąć od Pana. 8 Mąż umysłu dwoistego niestateczny jest we wszech drogach swoich. 9 A niech się brat podły chlubi w podwyższeniu swojem, 10 A bogaty w podłości swojéj; boć przeminie jako kwiat trawy. 11 Albowiem weszło słońce z upaleniem i ususzyło trawę, i kwiat jéj opadł, i zginęła śliczność oblicza jego, tak i bogaty w drogach swoich uwiędnie. 12 Błogosławiony mąż, który zdzierża pokusę; bo gdy będzie doświadczony, weźmie koronę żywota, którą obiecał Bóg tym, którzy go miłują. 13 Żaden, gdy bywa kuszon, niech nie mówi, że od Boga bywa kuszon; albowiem Bóg nie jest kusiciel złych, a sam nikogo nie kusi. 14 Lecz każdy bywa kuszony, od własnéj pożądliwości pociągniony i przynęcony. 15 Zatem pożądliwość gdy pocznie, rodzi grzech: a grzech, gdy wykonany będzie, rodzi śmierć. 16 Nie mylcie się tedy, bracia moi najmilsi! 17 Wszelki datek dobry i wszelki dar doskonały z wysoka jest, zstępujący od Ojca światłości, u którego niemasz odmiany, ani zaćmienia przemiany. 18 Dobrowolnie bowiem porodził nas słowem prawdy, żebyśmy byli niejakim początkiem stworzenia jego. 19 Wiecie, bracia moi najmilsi! niech wszelki człowiek będzie prędki ku słuchaniu, a leniwy ku mówieniu, i leniwy ku gniewowi. 20 Bo gniew męża nie sprawuje sprawiedliwości Bożéj. 21 Przeto odrzuciwszy wszelakie plugastwo i obfitość złości, przyjmijcie w cichości słowo wszczepione, które może zbawić dusze wasze. 22 A bądźcie czynicielmi słowa, a nie słuchaczmi tylko, oszukiwającymi samych siebie. 23 Bo jeźli kto jest słuchaczem słowa, a nie czynicielem, ten podobny będzie mężowi przypatrującemu się obliczu narodzenia swego we zwierciedle; 24 Bo się obejrzał i odszedł i wnet zapomniał, jakowy był. 25 Lecz ktoby pilniéj wejrzał w zakon doskonałéj wolności i wytrwał w nim, nie stawszy się słuchaczem zapamiętliwym, ale czynicielem uczynku, ten błogosławiony będzie w sprawie swojéj. 26 A jeźli kto mniema, że jest nabożnym, powściągając języka swego, ale zawodząc serce swe, tego nabożeństwo próżne jest. 27 Nabożeństwo czyste i niepokalane u Boga i Ojca to jest: Nawiedzać sieroty i wdowy w ucisku ich, a siebie zachować niezmazanym od tego świata. Rozdział II. Przyjmowania osób szkodliwe, uczynki miłosierne mają być czynione, na wiarę krom uczynków się nie spuszczając. Bracia moi! nie miejcie z brakowaniem osób wiary Pana naszego Jezusa Chrystusa chwalebnego. 2 Albowiem gdyby wszedł do zgromadzenia waszego mąż, mający złoty pierścień w szacie świetnéj, wszedłby téż i ubogi w plugawéj szacie, 3 I patrzylibyście na tego, co się odział w świetną szatę, i rzeklibyście mu: Ty siedź tu dobrze! a ubogiemubyście rzekli: Ty stój tam! albo siedź pod podnóżkiem nóg moich, 4 Azaż nie sądzicie sami między sobą i nie staliście się sędziami myśli złościwych? 5 Słuchajcież, bracia moi najmilsi! Azaż Bóg nie obrał ubogich na tym świecie bogatymi w wierze, i dziedzicmi królestwa, które Bóg obiecał tym, którzy go miłują? 6 A wyście nie uczcili ubogiego. Aza bogacze przez moc was nie uciskają, i ci was do sądów nie pociągają? 7 Aza oni nie bluźnią dobrego imienia, które wzywane jest nad wami? 8 Jednak jeźli zakon królewski pełnicie według Pisma: Będziesz miłował bliźniego twego jako samego siebie, dobrze czynicie, 9 Lecz jeźli osobami brakujecie, grzech czynicie, przekonani od zakonu jako przestępcy. 10 A ktobykolwiek zachował, wszystek zakon, a w jednymby upadł, stał się winien wszystkiego. 11 Bo który rzekł: Nie cudzołóż, rzekłci téż: Nie zabijaj. A jeźlibyś nie cudzołożył, alebyś zabijał, stałeś się przestępcą zakonu. 12 Tak mówcie i tak czyńcie jako ci, którzy mają być sądzeni przez zakon wolności. 13 Albowiem sąd bez miłosierdzia temu, który miłosierdzia nie czynił. A miłosierdzie przewyższa sąd. 14 Cóż za pożytek, bracia moi! gdyby kto mówił, iż ma wiarę, a, uczynkówby nie miał? Izali go może wiara zbawić? 15 A jeźliby brat i siostra byli nadzy i potrzebowaliby powszedniéj żywności, 16 A rzekłby im który z was: Idźcie w pokoju, zgrzejcie się, a nie dalibyście im, czego potrzeba ciału, cóż pomoże? 17 Także i wiara, jeźliby nie miała uczynków, martwa jest sama w sobie. 18 Ale rzecze kto: Ty wiarę masz, a ja mam uczynki; okaż mi wiarę twą bez uczynków, a ja tobie okażę wiarę moję z uczynków. 19 Ty wierzysz, iż jest jeden Bóg. Dobrze czynisz; i czarcić wierzą i drżą. 20 A chcesz wiedzieć, o człowiecze próżny, iż wiara bez uczynków martwa jest? 21 Abraham, ojciec nasz, izali nie z uczynków usprawiedliwiony jest, ofiarowawszy Izaaka, syna swego, na ołtarzu? 22 Widzisz, iż wiara spólnie robiła z uczynkami jego, a z uczynków wiara się wykonała. 23 I wypełniło się Pismo, które mówi: Uwierzył Abraham Bogu, i poczytano mu jest ku sprawiedliwości, i nazwan jest przyjacielem Bożym. 24 Widzicie, iż z uczynków bywa usprawiedliwiony człowiek, a nie z wiary tylko? 25 Tak i Rahab nierządnica, izali nie z uczynków jest usprawiedliwiona, przyjąwszy posły i inszą drogą wypuściwszy? 26 Albowiem jako ciało bez ducha jest martwe, tak i wiara bez uczynków martwa jest. Rozdział III. Ze złego języka wiele grzechów pochodzi, którym przeciwna jest mądrość niebieska. Niech się was wiele mistrzami nie stawa, bracia moi! wiedząc, iż większy sąd odniesiecie. 2 Albowiem w wielu upadamy wszyscy. Jeźli kto w słowie nie upada, ten jest mąż doskonały, który może téż wędzidłem kierować wszystko ciało. 3 A jeźli koniom wędzidła w gęby wprawujemy, aby nam posłuszne były, i wszystko ich ciało obracamy. 4 Oto i okręty wielkie będąc, i gdy je srogie wiatry pędzą, obracane bywają od malutkiego steru, gdzie wola sterującego zechce: 5 Tak i język, małyć wprawdzie członek jest, ale wielkie rzeczy podnosi. Oto jako mały ogień, jako wielki las spala! 6 I język jest ogień, powszechność nieprawości. Język postanowiony jest między członkami naszemi, który plugawi wszystko ciało i zapala koło narodzenia naszego, zapalony od piekła. 7 Albowiem wszelkie przyrodzenie zwierząt i ptaków i płazów i innych uskromione bywa i okrócone jest od przyrodzenia ludzkiego. 8 Lecz języka żaden z ludzi nie może okrócić, złe niespokojne, pełne jadu śmiertelnego. 9 Przezeń błogosławimy Boga i Ojca, i przezeń przeklinamy ludzi, którzy na podobieństwo Boże sprawieni są. 10 Z tychże ust wychodzi błogosławieństwo i przeklęctwo. Nie ma to tak być, bracia moi! 11 Izali źródło z tegóż poniku wypuszcza słodką i gorzką wodę? 12 Izali może, bracia moi! figa winne jagody rodzić, albo winna macica figi? Tak ani słona słodkiéj wody uczynić nie może. 13 Który mądry i ćwiczony między wami? Niech pokaże z dobrego obcowania sprawę swą w cichości mądrości. 14 Lecz jeźli zazdrość gorzką macie, i sporyby były w sercach waszych, nie chciejcie się chlubić i kłamcami być przeciwko prawdzie. 15 Albowiem nie jest ta mądrość z góry zstępująca; ale ziemska, cielesna, djabelska. 16 Bo gdzie zazdrość i spór, tam niestateczność i wszelaka zła sprawa. 17 Lecz która jest z góry mądrość, najprzód jestci czysta, potem spokojna, skromna, łacna ku namówieniu, przyzwalająca dobrym, pełna miłosierdzia i owoców dobrych, nie szacująca, bez obłudy. 18 A owoc sprawiedliwości w pokoju bywa siany pokój czyniącym. Rozdział IV. Swarów się chroniąc, swym téż chciwościom nie folgując, łacwie od świata i od diabła odstąpiemy, a z Panem Bogiem, i z bliźnim się złączymy. Zkądże walki i zwady między wami? Izali nie ztąd, z pożądliwości waszych, które wojują w członkach waszych? 2 Pożądacie, a nie macie: zabijacie, i zawiśni jesteście, a nie możecie dostać: wadzicie się i walczycie, a nie macie, dlatego, iż nie prosicie. 3 Prosicie, a nie bierzecie, przeto, iż źle prosicie, abyście na pożądliwościach waszych strawili. 4 Cudzołożnicy nie wiecie, iż przyjaźń tego świata jest nieprzyjaciółką Bożą? Ktobykolwiek tedy chciał być przyjacielem tego świata, stawa się nieprzyjacielem Bożym. 5 Albo mniemacie, iż próżno Pismo mówi: Ku zazdrości pożąda duch, który w was mieszka? 6 Lecz większą łaskę daje; przeto mówi: Bóg pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę dawa. 7 Bądźcie tedy poddani Bogu, a przeciwcie się djabłu, a uciecze od was. 8 Przybliżajcie się do Boga, a przybliży się do was. Ochędóżcie ręce, grzesznicy! i oczyśćcie serca umysłu dwoistego. 9 Dręczcie się i żałujcie i płaczcie: śmiech wasz niech się obróci w żałość, a wesele w smutek. 10 Uniżcie się przed oblicznością Pańską, a podwyższy was. 11 Nie uwłóczcie jeden drugiemu, bracia. Kto uwłacza bratu, albo który sądzi brata swego, uwłacza zakonowi i sądzi zakon. A jeźli sądzisz zakon, nie jesteś czynicielem zakonu, ale sędzią. 12 Jeden jest zakonodawca i sędzia, który może zagubić i wybawić. 13 A ty ktoś jest, co sądzisz bliźniego? Oto teraz co mówicie: Dziś albo jutro pójdziemy do tego miasta i zmieszkamy tam rok i będziem kupczyć, będziem mieć zysk, 14 Którzy nie wiecie, co jutro będzie; bo cóż jest żywot wasz? Para jest, okazująca się na mały czas, a potem zniszczona będzie. 15 Miasto tego, cobyście mieli mówić: Będzieli Pan chciał, i: Jeźli będziem żywi, uczyniemy to albo owo. 16 A teraz chlubicie się w hardościach waszych. Wszelkie chlubienie takie złoźliwe jest. 17 Umiejącemu tedy dobrze czynić, a nie czyniącemu, jest mu grzech. Rozdział V. Bogatych, którzy uciskają ubogie, czeka potępienie, jako i ubogie nieszczęśliwość wieczna, dla któréj mamy o cierpliwość stać, przysięgi się warować, niemocne nawiedzać, za wszytkie się modlić. Nuż teraz, bogacze! płaczcie, narzekając na nędze wasze, które przyjdą na was. 2 Bogactwa wasze zgniły, a szaty wasze mole pogryzły. 3 Złoto i srebro wasze pordzewiało, a rdza ich będzie wam na świadectwo i zje ciała wasze jako ogień. Skarbiliście sobie gniew w ostatnie dni. 4 Oto zapłata robotników, którzy żęli pola wasze, która jest zatrzymana od was, woła, i wołanie ich weszło do uszu Pana zastępów. 5 Zażywaliście na ziemi i w zbytkach wytuczyliście serca wasze w dzień zabijania. 6 Skazaliście i zabiliście sprawiedliwego, a nie sprzeciwił się wam. 7 Przetóż cierpliwymi bądźcie, bracia! aż do przyjścia Pańskiego. Oto, oracz oczekiwa drogiego owocu ziemie, cierpliwie znosząc, ażby wziął zaranny i wieczorny. 8 I wy bądźcie cierpliwymi i utwierdzajcie serca wasze; albowiem przybliżyło się przyjście Pańskie. 9 Nie wzdychajcie, bracia! jedni przeciw drugim, abyście nie byli sądzeni. Oto sędzia przed drzwiami stoi. 10 Bracia! bierzcie na przykład zejścia złego utrapienia i cierpliwości proroki, którzy mówili w imię Pańskie. 11 Oto za błogosławione mamy tych, którzy wycierpieli. Jobowę cierpliwość słyszeliście, i koniec Pański widzieliście, iż litościwy jest Pan i miłosierny. 12 A przed wszystkiem, bracia moi! nie przysięgajcie ani na niebo, ani na ziemię, ani żadną inną przysięgą; ale wasza mowa niech będzie: Jest, jest; Nie, nie, abyście w sąd nie wpadli. 13 Smuci się kto z was? niech się modli. Wesołego serca jest? niechajże śpiewa. 14 Choruje kto między wami? niech wwiedzie [20] kapłany kościelne, a niech się modlą nad nim, pomazując go olejem w imię Pańskie. 15 A modlitwa wiary uzdrowi niemocnego, i ulży mu Pan, a jeźliby w grzechach był, będą mu odpuszczone. 16 Spowiadajcie się tedy jedni drugim grzechów waszych, i módlcie się jedni za drugimi, abyście byli zbawieni; albowiem wiele może ustawiczna prośba sprawiedliwego. 17 Eliasz był człowiek nam podobny, cierpiętliwy, a modlitwą modlił się, żeby deszcz nie padał na ziemię: i nie padał trzy lata i sześć miesięcy. 18 I zasię modlił się, a niebo spuściło deszcz, i ziemia dała owoc swój. 19 Bracia moi! jeźliby kto z was zabłądził od prawdy, a nawróciłby go kto: 20 Ma wiedzieć, iż któryby uczynił, że się nawrócił grzesznik od błędnéj drogi jego, zbawi duszę jego od śmierci, i zakryje mnóstwo grzechów. Testament dany z krzyża. 25 A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. 26 Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». 27 Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». i od tej godziny ^{BIBLIA TO JEST KSIĘGI STAREGO I NOWEGO TESTAMENTU wg. J. Wujka Jest to tłumaczenie łacińskiego tekstu tzw. Wulgaty z 1596 roku, którego dokonał ks. Jakub Wujek SJ. Jego dzieło na przestrzeni upływających stuleci nic nie straciło na znaczeniu i dziś jest oceniane jako arcydzieło polszczyzny XVI w. Cała Biblia została nazwana „Biblią narodową Polaków aż po dzień dzisiejszy”. Pismo Święte Starego Testamentu liczy 45 ksiąg, Nowego Testamentu ksiąg 27. Są to księgi: historyczne, pouczające i prorockie. Indeks Data dostępności: 2022-02-24 Opis Wydawnictwo Gaudium Oprawa Twarda szyta Format 150x210 Ilość stron 1728 ISBN 978-83-87143-02-2 Autor x. Jakub Wujek Tytuł oryginału Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu W Przekładzie Polskim W. O. Jakuba Wujka SJ Rok wydania 1962 Specyficzne kody}

Obietnice Boże. Przeto i my, mając około siebie tak wielki obłok świadków, złożywszy z siebie wszelki ciężar i grzech, który nas usidla, biegnijmy wytrwale w wyścigu, który jest przed nami, Patrząc na Jezusa, sprawcę i dokończyciela wiary, który zamiast doznać należytej mu radości, wycierpiał krzyż, nie bacząc na jego

Wyszukiwanie Otwórz odnośniki Zaawansowane Nawigacja Biblia TysiącleciaKsięga: List św. Jakuba 1:11:1Jakub, sługa Boga i Pana Jezusa Chrystusa, śle pozdrowienie dwunastu pokoleniom w pełną radość poczytujcie to sobie, bracia moi, ilekroć spadają na was różne że to, co wystawia waszą wiarę na próbę, rodzi zaś winna być dziełem doskonałym, abyście byli doskonali, nienaganni, w niczym nie wykazując zaś komuś z was brakuje mądrości, niech prosi o nią Boga, który daje wszystkim chętnie i nie wymawiając; a na pewno ją zaś prosi z wiarą, a nie wątpi o niczym! Kto bowiem żywi wątpliwości, podobny jest do fali morskiej wzbudzonej wiatrem i miotanej to tu, to ten niech nie myśli, że otrzyma cokolwiek od Pana,1:8bo jest mężem chwiejnym, niestałym we wszystkich swych się zaś ubogi brat chlubi z wyniesienia swego,1:10bogaty natomiast ze swego poniżenia, bo przeminie niby kwiat bowiem palące słońce i wysuszyło łąkę, kwiat jej opadł, a piękny jej wygląd zginął. Tak też bogaty przeminie w swoich mąż, który wytrwa w pokusie, gdy bowiem zostanie poddany próbie, otrzyma wieniec życia, obiecany przez Pana tym, którzy Go doznaje pokusy, niech nie mówi, że Bóg go kusi. Bóg bowiem ani nie podlega pokusie ku złemu, ani też nikogo nie własna pożądliwość wystawia każdego na pokusę i pożądliwość, gdy pocznie, rodzi grzech, a skoro grzech dojrzeje, przynosi dajcie się zwodzić, bracia moi umiłowani!1:17Każde dobro, jakie otrzymujemy, i wszelki dar doskonały zstępują z góry, od Ojca świateł, u którego nie ma przemiany ani cienia swej woli zrodził nas przez słowo prawdy, byśmy byli jakby pierwocinami Jego bracia moi umiłowani: każdy człowiek winien być chętny do słuchania, nieskory do mówienia, nieskory do bowiem męża nie wykonuje sprawiedliwości przeto wszystko, co nieczyste, oraz cały bezmiar zła, a przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych bowiem ktoś przysłuchuje się tylko słowu, a nie wypełnia go, podobny jest do człowieka oglądającego w lustrze swe naturalne przyjrzał się sobie, odszedł i zaraz zapomniał, jakim zaś pilnie rozważa doskonałe Prawo, Prawo wolności, i wytrwa w nim, ten nie jest słuchaczem skłonnym do zapominania, ale wykonawcą dzieła; wypełniając je, otrzyma ktoś uważa się za człowieka religijnego, lecz łudząc serce swoje nie powściąga swego języka, to pobożność jego pozbawiona jest czysta i bez skazy wobec Boga i Ojca wyraża się w opiece nad sierotami i wdowami w ich utrapieniach i w zachowaniu siebie samego nieskalanym od wpływów świata. Nawigacja Biblia Księga Rozdział Werset Nie bój się! - Werset na dziś Wersety o pokoju na 365 dni w roku! Nie lękaj się strachu znienacka ani nieszczęścia, gdy spada na bezbożnych, Przyp 3:25 W Chrystusie Po tym poznajemy, że w nim mieszkamy, a On w nas, że z Ducha swojego nam Jan 4:13 Kim jesteś i co masz w Chrystusie. Czy wiesz że? Szukaj w dialogach Beta Biblia Księga Rodzaj wypowiedzi Osoba Szukany wyrazPozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby. Biblia Odnośnik, słowo kluczowe (Eng)Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc. List do Filemona: Flm: ks. Roman Lipiński (Kościół Ewangelicko-Reformowany) List do Hebrajczyków: Hbr: ks. Antoni Tronina (Kościół rzymskokatolicki) List św. Jakuba: Jk: ks. Grzegorz Rafiński (Kościół rzymskokatolicki) 1 List św. Piotra: 1 P: ks. Zbigniew Kamiński (Kościół Ewangelicko-Metodystyczny) 2 List św. Piotra: 2 P: ks.

The store will not work correctly in the case when cookies are disabled. Wysyłka do 48 h Gwarancja jakości List św. Jakuba zajmuje ważne miejsce wśród pism Nowego Testamentu. Podejmuje bowiem jeden z podstawowych tematów chrześcijańskiego życia, jakim jest wiara. Na tej wlanej cnocie chrześcijańskiej opiera się relacja człowieka wierzącego do Boga i bliźniego. Wiara nie może być tylko teorią, słowną deklaracją, ale musi być zweryfikowana życiem, poparta konkretnymi czynami. Wiara żywa i prawdziwa domaga się czynów miłości. Przygotowane ks. Józefa Kozyrę tłumaczenie tekstu biblijnego i obszerny komentarz będzie cenną pomocą dla tych, którzy zechcą zgłębić biblijne nauki i wskazówki zawarte w Liście św. Jakuba. Więcej informacji Etykieta promocyjna Nie Nowy Nie Zapowiedzi Nie Nazwa Towaru NKB List św. Jakuba NT XVI Seria Wydawnicza Nowy Komentarz Biblijny Typ Produktu Książka Oprawa produktu twarda Liczba Stron 368 Wymiary 16,50 x 23,50 Numer ISBN 978-83-7424-758-0 Numer EAN13 9788374247580 mat-idx 1320010017 Nazwa Wydawnictwa Edycja Świętego Pawła

^{List św. Jakuba audiobook (Unabridged) ∣ Biblia SNP: Nowe Przymierze · Nowy Testament By Piotr Zaremba. Visual indication that the title is an audiobook} obejrzyj 01:38 Thor Love and Thunder - The Loop Czy podoba ci się ten film? List św. Jakuba (w skrócie Jk lub Jak) - jeden z listów apostolskich wchodzących w skład Nowego Testamentu. Jego autorem jest apostoł Jakub, prawdopodobne chodzi o Jakuba Mniejszego, syna Alfeusza. Poglądy autora i nauki[] Sama wiara (bez dobrych uczynków) nikogo nie zbawi. Czynniki wystawiające ludzi na próbę rodzą w nich wytrwałość. Człowiek wątpiący jest chwiejny (i podatny na pokusę i manipulację?). Pan Bóg nie kusi ludzi do grzechu, czyni to ich własna żądza. Każdy kto łamie jedno przykazane jest przestępcą wobec całego prawa (Bożego/10 przykazań Bożych). Nie można oczerniać i osądzać niesprawiedliwie bliźnich. Prawdziwa mądrość (i dobroć?) nie polega na zazdrości i skłonności do kłótni, ale na umiejętności ustępowania i miłosierdzia. Nie można być pyszałkowatym. Ciekawostki[] Marcin Luter nie uważał listu Jakuba za księga natchnioną oraz wyrażał się o nim pogardliwie jednak umieścił go w swoim wydaniu Biblii. Mogło chodzić o rozbieżność w poglądach Marcina Lutra i Jakuba Mniejszego: Luter uważał, że sama wiara wystarczy do usprawiedliwienia, a apostoł, że wiara bez uczynków jest martwa.

1. Protoewangelia Jakuba (ProtEwJk) (przekład i opracowanie ks. Marek Starowieyski) Tytuł dzieła Protoewangelia Jakuba pochodzi od jezuity Wilhelma Postela, który przewiózł rękopis grecki ze Wschodu i wydał w przekładzie łacińskim w 1552 r. Tytuł oryginału znajduje się na zakończeniu P.Bodmer i brzmi Narodzenie Maryi.

Wyszukiwanie Otwórz odnośniki Zaawansowane Nawigacja Biblia WarszawskaKsięga: List św. Jakuba 1:11:1Jakub, sługa Boga i Pana Jezusa Chrystusa, pozdrawia dwanaście pokoleń, które żyją w to sobie za najwyższą radość, bracia moi, gdy rozmaite próby przechodzicie,1:3Wiedząc, że doświadczenie wiary waszej sprawia wytrwałość,1:4Wytrwałość zaś niech prowadzi do dzieła doskonałego, abyście byli doskonali i nienaganni, nie mający żadnych jeśli komu z was brak mądrości, niech prosi Boga, który wszystkich obdarza chętnie i bez wypominania, a będzie mu niech prosi z wiarą, bez powątpiewania; kto bowiem wątpi, podobny jest do fali morskiej, przez wiatr tu i tam niechaj nie mniema taki człowiek, że coś od Pana otrzyma,1:8Człowiek o rozdwojonej duszy, chwiejny w całym swoim niech brat ubogi chlubi się z wywyższenia swego,1:10Bogaty zaś z poniżenia swego, gdyż przeminie jak kwiat słońce wzeszło z żarem swoim i wysuszyło trawę, i kwiat jej opadł, i uległo zniszczeniu piękno jego wyglądu; tak zmarnieje i bogacz na drogach mąż, który wytrwa w próbie, bo gdy wytrzyma próbę, weźmie wieniec żywota, obiecany przez Boga tym, którzy go nikt, gdy wystawiony jest na pokusę, nie mówi: Przez Boga jestem kuszony; Bóg bowiem nie jest podatny na pokusy ani sam nikogo nie każdy bywa kuszony przez własne pożądliwości, które go pociągają i nęcą;1:15Potem, gdy pożądliwość pocznie, rodzi grzech, a gdy grzech dojrzeje, rodzi błądźcie, umiłowani bracia datek dobry i wszelki dar doskonały zstępuje z góry od Ojca światłości; u niego nie ma żadnej odmiany ani nawet chwilowego zechciał, zrodził nas przez Słowo prawdy, abyśmy byli niejako pierwszym zarodkiem jego to, umiłowani bracia moi. A niech każdy człowiek będzie skory do słuchania, nieskory do mówienia, nieskory do gniew człowieka nie czyni tego, co jest sprawiedliwe u odrzućcie wszelki brud i nadmiar złości i przyjmijcie z łagodnością wszczepione w was Słowo, które może zbawić dusze bądźcie wykonawcami Słowa, a nie tylko słuchaczami, oszukującymi samych jeśli ktoś jest słuchaczem Słowa, a nie wykonawcą, to podobny jest do człowieka, który w zwierciadle przygląda się swemu naturalnemu obliczu;1:24Bo przypatrzył się sobie i odszedł, i zaraz zapomniał, jakim kto wejrzał w doskonały zakon wolności i trwa w nim, nie jest słuchaczem, który zapomina, lecz wykonawcą; ten będzie błogosławiony w swoim ktoś sądzi, że jest pobożny, a nie powściąga języka swego, lecz oszukuje serce swoje, tego pobożność jest i nieskalaną pobożnością przed Bogiem i Ojcem jest to: nieść pomoc sierotom i wdowom w ich niedoli i zachowywać siebie nie splamionym przez świat. Nawigacja Biblia Księga Rozdział Werset Nie bój się! - Werset na dziś Wersety o pokoju na 365 dni w roku! Nie lękaj się strachu znienacka ani nieszczęścia, gdy spada na bezbożnych, Przyp 3:25 W Chrystusie Bo któż poznał myśl Pana? Któż może go pouczać? Ale my jesteśmy myśli Kor 2:16 Kim jesteś i co masz w Chrystusie. Czy wiesz że? Prorok Natan nadał Salomonowi imię "Jedida" co oznacza "Umiłowany przez Pana" (II Sam 12:25). Fakty i ciekawostki Biblijne. Szukaj w dialogach Beta Biblia Księga Rodzaj wypowiedzi Osoba Szukany wyrazPozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby. Biblia Odnośnik, słowo kluczowe (Eng)Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc. ^{Strony w kategorii „Biblia Wujka: Nowy Testament” Poniżej wyświetlono 29 spośród wszystkich 29 stron tej kategorii. *}

List św. JakubaWiara nie ma względu na osoby 21 Bracia moi, niech wiara wasza w Pana naszego Jezusa Chrystusa uwielbionego nie ma względu na osoby. 2 Bo gdyby przyszedł na wasze zgromadzenie1 człowiek przystrojony w złote pierścienie i bogatą szatę i przybył także człowiek ubogi w zabrudzonej szacie, 3 a wy spojrzycie na bogato odzianego i powiecie: «Usiądź na zaszczytnym miejscu!», do ubogiego zaś powiecie: «Stań sobie tam albo usiądź u podnóżka mojego!», 4 to czy nie czynicie różnic między sobą i nie stajecie się sędziami przewrotnymi? 5 Posłuchajcie, bracia moi umiłowani! Czy Bóg nie wybrał ubogich tego świata na bogatych w wierze oraz na dziedziców królestwa przyobiecanego tym, którzy Go miłują?2 6 Wy zaś odmówiliście ubogiemu poszanowania. Czy to nie bogaci uciskają was bezwzględnie i nie oni ciągną was do sądów? 7 Czy nie oni bluźnią zaszczytnemu Imieniu, które wypowiedziano nad wami?3 8 Jeśli przeto zgodnie z Pismem wypełniacie królewskie Prawo: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego4, dobrze czynicie. 9 Jeżeli zaś kierujecie się względem na osobę, popełniacie grzech, i Prawo potępi was jako przestępców. Prawo wolności 10 Choćby ktoś przestrzegał całego Prawa, a przestąpiłby jedno tylko przykazanie, ponosi winę za wszystkie. 11 Ten bowiem, który powiedział: Nie cudzołóż!, powiedział także: Nie zabijaj!5 Jeżeli więc nie popełniasz cudzołóstwa, jednak dopuszczasz się zabójstwa, jesteś przestępcą wobec Prawa. 12 Mówcie i czyńcie tak, jak ludzie, którzy będą sądzeni na podstawie Prawa wolności6. 13 Będzie to bowiem sąd nieubłagany dla tego, który nie czynił miłosierdzia: miłosierdzie odnosi triumf nad sądem7. Wiara bez uczynków jest martwa 14 Jaki z tego pożytek, bracia moi, skoro ktoś będzie utrzymywał, że wierzy, a nie będzie spełniał uczynków? Czy [sama] wiara zdoła go zbawić?8 15 Jeśli na przykład brat lub siostra nie mają odzienia lub brak im codziennego chleba, 16 a ktoś z was powie im: «Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i najedzcie do syta!» - a nie dacie im tego, czego koniecznie potrzebują dla ciała - to na co się to przyda? 17 Tak też i wiara, jeśli nie byłaby połączona z uczynkami, martwa jest sama w sobie. 18 Ale może ktoś powiedzieć: Ty masz wiarę, a ja spełniam uczynki. Pokaż mi wiarę swoją bez uczynków, to ja ci pokażę wiarę ze swoich uczynków. 19 Wierzysz, że jest jeden Bóg? Słusznie czynisz - lecz także i złe duchy wierzą i drżą9. 20 Chcesz zaś zrozumieć, nierozumny człowieku, że wiara bez uczynków jest bezowocna? 21 Czy Abraham, ojciec nasz, nie z powodu uczynków został usprawiedliwiony, kiedy złożył syna Izaaka na ołtarzu ofiarnym?10 22 Widzisz, że wiara współdziałała z jego uczynkami i przez uczynki stała się doskonała. 23 I tak wypełniło się Pismo, które mówi: Uwierzył przeto Abraham Bogu i poczytano mu to za sprawiedliwość11, i został nazwany przyjacielem Boga. 24 Widzicie, że człowiek dostępuje usprawiedliwienia na podstawie uczynków, a nie samej tylko wiary12. 25 Podobnie też nierządnica Rachab, która przyjęła wysłanników i inną drogą odprawiła ich13, czy nie dostąpiła usprawiedliwienia za swoje uczynki? 26 Tak jak ciało bez ducha jest martwe, tak też jest martwa wiara bez uczynków.

iE4LVsl.